Αρχικά, χρησιμοποίησε κάποια χρήματα που της παρείχε ο σύζυγός της και πούλησε την προίκα της, αποκτώντας το πρώτο της πλοίο, ένα φορτηγό από τον Λιβανό, το οποίο ονόμασε «Θανάση», προς τιμήν του πρωτότοκου γιου της. Ο γιος της, ακόμα και πριν ολοκληρώσει τις σπουδές του, επιθυμούσε να μπει στη ναυτιλία και ήταν πηγή στήριξης για εκείνη από την πρώτη στιγμή.
Το 1971, με ήθος, σθένος και σκληρή εργασία, ίδρυσε την εταιρεία Thenamaris, δημιουργώντας τα θεμέλια μιας οικογενειακής αυτοκρατορίας. Δύο από τα στοιχεία που την χαρακτήριζαν ήταν η εμπιστοσύνη που έδειξε στα παιδιά της και η ικανότητά της να κρατάει τη σωστή ισορροπία ως μητέρα. Ήταν αυστηρή όπου χρειαζόταν, αλλά και τρυφερή, δίνοντάς τους την ελευθερία να πάρουν τις δικές τους αποφάσεις.
Η Νουνού παρέμεινε πάντα προσγειωμένη και σεμνή, αποτελώντας το σημείο αναφοράς της οικογένειας, συμβουλεύοντας και στηρίζοντας όλους τους δικούς της σε δύσκολες στιγμές. Στα τελευταία χρόνια της, η κόρη της Ελένη ήταν κοντά της, φροντίζοντας την με αγάπη.
Στη διάρκεια της ζωής της, η Νουνού πίστευε ότι η ναυτιλία είχε αναπόσπαστη σχέση με την ευημερία της πατρίδας και την υποστήριξη όσων είχαν ανάγκη. Συνέδεσε τη φιλανθρωπία με τη θάλασσα, ιδρύοντας το δικό της ίδρυμα, που συμβάλλει σε διάφορους τομείς της κοινωνίας. Στην προσωπική της ζωή, ήταν θυμωμένη με όσους κατέκριναν τους εφοπλιστές από φθόνο, θυμίζοντας σε όλους ότι η επιτυχία απαιτεί σκληρή δουλειά και επιμονή.
Η Ελλάδα αποχαιρέτησε πρόσφατα μια μοναδική γυναίκα, που θεμελίωσε τη ζωή της μέσα από τις αξίες της θάλασσας και την οικογένεια, αφήνοντας ένα διαρκές αποτύπωμα τόσο ισχυρό όσο και η ίδια η θάλασσα. Πηγή: kathimerini.gr