Μετά τη νίκη των Εργατικών, μια σειρά από χρηματοοικονομικούς φορείς βρίσκονται σε εγρήγορση, καθώς αναμένεται μαζική έξοδος πλούσιων ατόμων. Η Ελλάδα, μαζί με άλλους προορισμούς όπως η Ελβετία και το Ντουμπάι, γίνεται όλο και πιο ελκυστική για άτομα που αποζητούν ευνοϊκούς φορολογικούς όρους. Η πρόταση της νέας κυβέρνησης να καταργήσει την προνομιακή φορολογική μεταχείριση που παρέχεται στους ξένους κατοίκους έχει προκαλέσει ανησυχία.
Σύμφωνα με στοιχεία του υπουργείου Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών, η Ελλάδα έχει υποδεχθεί 213 πάμπλουτους φορολογικούς κατοίκους, με επενδύσεις που ενδεχομένως να ξεπερνούν το 1 δισ. ευρώ. Από αυτούς, πέντε είναι δισεκατομμυριούχοι, με έναν εκ των οποίων να επενδύει στον τομέα του real estate. Οι νέοι φορολογικοί κάτοικοι θα πρέπει να επενδύσουν τουλάχιστον 500.000 ευρώ σε ακίνητα ή άλλες επενδύσεις εντός τριετίας και να διατηρήσουν την επένδυση για 15 χρόνια.
Οι ευνοϊκοί όροι φορολογίας στην Ελλάδα περιλαμβάνουν έναν κατ’ αποκοπήν φόρο 100.000 ευρώ ετησίως για τα εισοδήματα που προέρχονται από το εξωτερικό, χωρίς επιπλέον το απαιτούμενο των εσόδων. Αυτή η ρύθμιση έχει προσελκύσει πολλούς πλούσιους επενδυτές που επιθυμούν να εγκαταλείψουν το Ηνωμένο Βασίλειο λόγω των επικείμενων αλλαγών.
Μια πρόσφατη μελέτη της Oxford Economics επισημαίνει ότι το 63% των πλούσιων επενδυτών σχεδιάζουν να φύγουν από το Ηνωμένο Βασίλειο αν οι Εργατικοί προχωρήσουν με τις φορολογικές τους μεταρρυθμίσεις. Κατά την έρευνα, σχεδόν όλοι οι δικαιούχοι του καθεστώτος «non dom» δήλωσαν ότι θα μεταναστεύσουν νωρίτερα από το αρχικό τους σχέδιο. Η φήμη του Ηνωμένου Βασιλείου ως ασφαλές επενδυτικό καταφύγιο επηρεάζεται αρνητικά, ενώ οι δισεκατομμυριούχοι εξετάζουν διάφορους εναλλακτικούς προορισμούς με προσωπικούς φορολογικούς ωφελειεσ.
Η προτεινόμενη κατάργηση του καθεστώτος «non dom» από την υπουργό Οικονομικών Ρέιτσελ Ριβς στοχεύει στη συγκέντρωση κεφαλαίων για τις δημόσιες υπηρεσίες, με εκτιμήσεις ότι μπορεί να αποφέρει 2,6 δισ. λίρες (3,1 δισ. ευρώ) για την κυβέρνηση. Ωστόσο, οι ειδικοί επισημαίνουν ότι οι αλλαγές αυτές μπορεί να κοστίσουν στο Ηνωμένο Βασίλειο 1 δισ. λίρες (1,19 δισ. ευρώ) μέχρι το 2029/30.
Πηγή: kathimerini.gr