Τα γεγονότα που ακολούθησαν μετά την 28η Οκτωβρίου 1940 ήταν απρόβλεπτα, ακόμα και για τους πιο αισιόδοξους. «Την εποχή εκείνη κανείς, μήτε κι οι πιο τρελοί, δεν περίμενε το θαυματουργό ξέσπασμα της ψυχής του λαού και τις νίκες στην Αλβανία», σημείωσε ο Γιώργος Σεφέρης στο Χειρόγραφό του. Αυτή η εθνική ενότητα και ομοψυχία έδωσαν το έναυσμα για έναν ηρωικό αγώνα, με αποτέλεσμα τις πολεμικές αφηγήσεις που φέρουν την ευθύνη της διατήρησης της μνήμης των πεσόντων.
Από τις σελίδες του πολεμικού ημερολογίου του Νίκου Παπαβασιλείου, με τίτλο Υπέρ βωμών και εστιών, αναδύονται πικρές αλήθειες για τους νεκρούς στρατιώτες: «Ο φυσικός νόμος κι αυτή η μοίρα των νεκρών είναι να σβήσουν στη μνήμη μας… Φύγατε χωρίς να βρεθούν στο πλάι σας εκείνοι που σας αγαπούσαν και περίμεναν το γυρισμό σας». Αυτά τα βιώματα των ανθρώπων που έγραψαν Ιστορία στο μέτωπο αποτυπώνουν τη γενναιότητα ενός λαού που αντιμετώπισε τις ιταλικές στρατιωτικές δυνάμεις.
Η μνήμη αυτών των ηρώων είναι αναπόσπαστο κομμάτι της συλλογικής μας ταυτότητας. Ο Γεώργιος Βλάχος, ιδρυτής και διευθυντής της εφημερίδας «Η Καθημερινή», έγραψε στην Ανοιχτή Επιστολή προς τον Α. Χίτλερ: «Ο ολίγος ή πολύς Στρατός των Ελλήνων θα πολεμήσει και θα αγωνισθεί, αν κληθεί. Και θα αποθάνη. Και εκεί». Σημείωσε τη σημασία αυτού του αγώνα και τη συνέχεια της εθνικής μας κληρονομιάς.
Βάζοντας στο επίκεντρο τους ήρωες και τις θυσίες τους, αναγνωρίζουμε την επιλογή τους να επιλέξουν το «αλλιώς» και όχι το «έτσι». Με τον τρόπο αυτό τιμούμε τη μνήμη τους και τη συνεισφορά τους στην Ιστορία.
Πηγή: kathimerini.gr