Ο Μουσολίνι είχε ήδη εκλεγεί στη Βουλή των Αντιπροσώπων της Ιταλίας το 1921, αλλά η περιφρόνησή του για το κοινοβουλευτικό σύστημα ήταν προφανής, καθώς το θεωρούσε εμπόδιο για την πραγματική εξουσία. Εκείνη την περίοδο, η πολιτική σκηνή της Ιταλίας ήταν κατακερματισμένη, με τους φασίστες να κατατάσσονται τέταρτοι στη Βουλή. Αν και οι φασίστες δεν είχαν αρχικά ιδιαίτερη επιρροή, διέθεταν συμμορίες μελανοχιτώνων, έτοιμων να ασκήσουν βία κατά των πολιτικών τους αντιπάλων, προκαλώντας πολιτική αναστάτωση, την οποία ο Μουσολίνι εκμεταλλεύτηκε.
Μέχρι το 1922, ο Μουσολίνι αναγνώρισε ότι η κατάσταση ευνοούσε την άνοδό του στην εξουσία. Υποστήριξε ότι αποφάσισε αυτοβούλως την “Πορεία προς τη Ρώμη” στις 12 Οκτωβρίου 1922 και μετέφερε το σχέδιο του στους υποστηρικτές του. Στις 24 Οκτωβρίου, χιλιάδες φασίστες συγκεντρώθηκαν στη Νάπολη, ακολουθώντας το κάλεσμα του Μουσολίνι για εξουσία.
Το ξημέρωμα της 28ης Οκτωβρίου, ένα αυτοσχέδιος στρατός από 26.000 φασίστες προχωρούσε προς τη Ρώμη, ενώ κάποια μέλη του στρατού τους προμήθευαν όπλα κρυφά. Ο πρωθυπουργός της Ιταλίας, Λουίτζι Φάκτα, ζήτησε στρατιωτικό νόμο, αλλά ο βασιλιάς Βιττόριο Εμμανουέλε Γ’ αρνήθηκε να το υπογράψει, αφήνοντας την κυβέρνηση σε σύγχυση. Ο Μουσολίνι αντέτεινε απαιτώντας πρόσκληση για τη σχηματισμένη κυβέρνηση και ανέλαβε τα καθήκοντά του ως πρωθυπουργός στις 31 Οκτωβρίου.
Η άνοδος του Μουσολίνι στην εξουσία σήμανε την αρχή ενός καθεστώτος που θα κυβερνούσε την Ιταλία για τις επόμενες δύο δεκαετίες, με σημαντικές αλλαγές σε όλους τους τομείς της ζωής της χώρας. Κάθε χρόνο, οι φασίστες γιόρταζαν την “Πορεία τους στη Ρώμη” την 28η Οκτωβρίου ως εθνική εορτή. Εντούτοις, η επιλογή του 1940 για την ημερομηνία παράδοσης του τελεσιγράφου στον ελληνικό λαό απέδειξε ότι τα πράγματα δεν εξελίχθηκαν όπως ο Μουσολίνι ήλπιζε. Αντί για τη νέα αυτοκρατορία που επιθυμούσε, η ιταλική στρατιωτική εκστρατεία ταπείνωσε τις δυνάμεις του και επηρέασε την πορεία του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου.
Πηγή: kathimerini.gr