Αλλαγές στο Παγκράτι: Η μάχη της γειτονιάς ενάντια στη μονοκαλλιέργεια καταστημάτων και βραχυπρόθεσμων μισθώσεων

Τα τελευταία χρόνια, το Παγκράτι έχει υποστεί σημαντικές και βίαιες μετατροπές, κυρίως μετά την οικονομική κρίση που είχε σαν συνέπεια την κατάρρευση του εμπορικού άξονα της Υμηττού. Στο πλαίσιο αυτό, νέα «πιάτσες» κατανάλωσης και αναψυχής ξεπήδησαν σε δρόμους που ήταν πιο ενταγμένοι στον αστικό ιστό του Παγκρατίου, αποτελώντας κομμάτια γειτονιών όπου εγκαθίσταντο κυρίως μόνιμοι κάτοικοι. Αυτές οι περιοχές αρχικά λειτουργούσαν ως αρτηρίες μεικτών χρήσεων, ικανοποιώντας πραγματικές καθημερινές ανάγκες των κατοίκων.

Ωστόσο, η περιοχή έχει αρχίσει να υφίσταται μια ανεξέλεγκτη ανάπτυξη που προσανατολίζεται προς την εξυπηρέτηση εφήμερων επισκεπτών. Οι δύο κύριοι τύποι χρήσεων που αναπτύσσονται είναι τα καταστήματα υγειονομικού ενδιαφέροντος (ΚΥΕ) κάθε είδους καθώς και οι βραχυχρόνιες μισθώσεις. Παρ’ ότι οι βραχυχρόνιες μισθώσεις μπορεί να συμβάλλουν στην ανακαίνιση των διαμερισμάτων και στην προσέλκυση τουριστών, οι επιπτώσεις τους είναι καταστροφικές για τους μόνιμους κατοίκους, καθώς μειώνουν το διαθέσιμο οικιστικό απόθεμα και οδηγούν σε αύξηση των ενοικίων.

Οι νέοι κάτοικοι αποθαρρύνονται από την έλευση στην περιοχή, μιας και δεν υπάρχει πρόσβαση σε αξιοπρεπή διαμερίσματα. Έτσι, οι παλαιότεροι κάτοικοι, οι οποίοι παλεύουν καθημερινά με τις συνέπειες αυτής της μεταβολής, βρίσκονται αντιμέτωποι με τη δυσχέρεια που προκαλεί η ασυδοσία των ΚΥΕ. Η έλλειψη ελέγχου από τις δημόσιες αρχές και η εκτεταμένη χρήση του δημόσιου χώρου από τα καταστήματα αυτά, υποβαθμίζουν σημαντικά την ποιότητα ζωής στην περιοχή.

Ο δημόσιος χώρος, που ξεκινά από το κατώφλι των σπιτιών, υφίσταται τεράστια υποβάθμιση και καταστροφή. Το πεζοδρόμιο ξαφνικά μετατρέπεται σε προέκταση των καταστημάτων, με την ανοχή του Δήμου Αθηναίων. Τα τραπεζοκαθίσματα έρχονται σε σχεδόν επαφή με τα παρκαρισμένα αυτοκίνητα, παρακάμπτοντας σήμανση και διαδρομές για άτομα με αναπηρία, ενώ οι υπάρχουσες νησίδες πρασίνου παραμελούνται.

Αυτό το φαινόμενο οδηγεί σε μια κατάσταση μηδενικής περιβαλλοντικής και κοινωνικής βιωσιμότητας, με το μέλλον να διαγράφει και οικονομικές επιπτώσεις, όταν παρέλθει η «μόδα» της περιοχής.

Πηγή: kathimerini.gr

*Ο κ. Λάμπρος Σεκλιζιώτης είναι αρχιτέκτονας και κάτοικος Παγκρατίου.