Εξέλιξη της Συγκρουσιακής Σχέσης Ιράν και Ισραήλ μετά την Πρόσφατη Επίθεση

Η δεύτερη ιρανική βαλλιστική επίθεση κατά του Ισραήλ, που έλαβε χώρα στις 1 Οκτωβρίου, ήταν μία αναμενόμενη αντίδραση του ιρανικού καθεστώτος, μετά από περίπου δύο εβδομάδες συνεχών επιθέσεων κατά της Χεζμπολάχ. Αυτές οι επιθέσεις είχαν ως αποτέλεσμα την περιορισμένη αποδυνάμωση των στρατηγικών δυνατοτήτων της σιιτικής οργάνωσης, της οποίας τα εκτοξευόμενα βλήματα υπολογίζονται σε εκατοντάδες χιλιάδες. Παρόλο που υπήρξαν κάποιες εσωτερικές φωνές στην Τεχεράνη που αντέτειναν την ανάγκη για προσοχή, η σκληροπυρηνική πτέρυγα του καθεστώτος θεωρούσε ότι η αδράνεια θα οδηγούσε σε περισσότερες ισραηλινές επιθέσεις κατά του Ιράν και της Χεζμπολάχ.

Το Ιράν, αν και μπορεί να μην είχε άμεση επιλογή, έχει το στρατηγικό συμφέρον να επιτεθεί στο Ισραήλ εάν αυτό προχωρήσει σε κινήσεις που θέτουν σε κίνδυνο τη Χεζμπολάχ. Η απραξία της Τεχεράνης έχει δημιουργήσει ψυχολογικό ρήγμα στην αλληλεπίδρασή της με την Χεζμπολάχ, η οποία εδώ και 32 χρόνια αποτελεί βασικό σύμμαχό της. Ειδικά αν το Ισραήλ ακολουθήσει στρατηγικές που στοχεύουν στην αποδυνάμωση της Χεζμπολάχ, το Ιράν θα κληθεί να αντιδράσει.

Κάθε κίνηση του Ισραήλ, όπως οι συνεχείς επιθέσεις και οι χερσαίες επιχειρήσεις στον Νότιο Λίβανο, αποκαλύπτει μια ευρύτερη στρατηγική, η οποία δεν περιορίζεται μόνο στην ασφάλεια των βόρειων συνόρων του. Στόχος είναι η πλήρης αποδυνάμωση της Χεζμπολάχ και η επαναφορά του λιβανικού στρατού στην περιοχή κοντά στα σύνορα του Ισραήλ.

Η τρέχουσα κατάσταση παρέχει στο Ισραήλ μία ευκαιρία να επιτύχει στρατηγικούς στόχους, παρά την ισχυρή προειδοποίηση από τον Αμερικανό Πρόεδρο Μπάιντεν, ο οποίος έχει κάνει σαφές ότι δεν υποστηρίζει μια σοβαρή επίθεση κατά των ιρανικών πυρηνικών υποδομών. Οι στρατηγικές επιλογές του Ισραήλ είναι περιορισμένες, καθώς η αμερικανική βοήθεια είναι απαραίτητη για μια επιτυχία υψηλού ρίσκου.

Εάν το Ισραήλ προχωρήσει σε επιθέσεις κατά της ιρανικής πετρελαϊκής υποδομής, θα μπορούσε να προκαλέσει σημαντική αύξηση των τιμών του πετρελαίου, επηρεάζοντας πολιτικά τόσο την Κάμαλα Χάρις όσο και τους Δημοκρατικούς. Σε αυτή την περίπτωση, η αντίδραση του Ιράν δεν αποκλείεται να οδηγήσει σε επιθέσεις κατά στόχων των συμμάχων των ΗΠΑ στην περιοχή.

Τελικά, εάν το Ισραήλ επιλέξει να προχωρήσει σε έναν συμμετρικό αντίκτυπο, θα πρέπει να επικεντρωθεί αποκλειστικά στρατιωτικούς στόχους και να αποφύγει την καταστροφή της πετρελαϊκής υποδομής του Ιράν. Η εστίαση σε στρατηγικούς στρατιωτικούς στόχους χωρίς περαιτέρω κλιμάκωση μπορεί να οδηγήσει σε μία αναγκαία εκεχειρία, την οποία η Χεζμπολάχ δεν επιθυμούσε, αλλά η οποία μπορεί να φέρει μια προσωρινή ανακούφιση στην περιοχή.

Πηγή: kathimerini.gr